6- کمپاني‌هاي فرانسوي تمايل به داشتن سلسله مراتب سفت و سخت با سيستم تصميم گيري و گزارش دهي واضح و مترقي دارند.
7- برقراري ارتباط در لايه‌هاي مختلف سلسله مراتب امري غيرمعمول تلقي مي‌شود.
8- ارتقا از طريق مجموعه‌اي از تجربه، مدارج تحصيلي و شايستگي‌هاي مشهود انجام مي‌گيرد.
9- شيوه مديريت معمولا دستوري با ارائه راهنمايي‌ها و سفارشات در جلسات اطلاعاتي به کارمندان است.
10- در جلسات باز و رسمي، اختلاف نظر بسيار کمي با رييس مشهود است. ساير اختلافات در لابي‌هاي قبل از جلسه مشاهده مي‌شود.
11- رقابت گروه‌هاي همسان مي‌تواند مديريت تيم‌هاي با کارکرد متقابل را دشوار کند.
12- رفتار منطقي هميشه محترم بوده و از همه انتظار مي‌رود اينگونه عمل کنند. هرگونه رفتار احساسي مي‌تواند به عنوان تفکر آشفته، فقدان ذکاوت يا هردو تلقي شود.
13- تغيير شغلي در فرانسه بسيار کمتر از ساير کشورها ديده مي‌شود. مردم اين کشور از ديرباز زندگي شغلي خود را بر مبناي يک شركت بنا مي‌کردند.
14- به‌رغم اينکه نام فاميل در شرايط رسمي يا در هنگام ارتباط با افراد مافوق متداول است، در بين گروه‌هاي همسان، نام کوچک استفاده مي‌شود (مخصوصا در گروه‌هاي جوان‌تر).
15- فصاحت کلام صفت مهمي‌است و مديران فرانسوي معمولا سعي مي‌کنند از طريق قدرت بيان خود، افراد را متقاعد کنند.
16- اينکه تمامي‌ارتباطات نوشتاري از لحاظ گرامري به صورت صحيح نوشته شده باشد، بسيار مهم است.
17- طنز بر اساس لطافت طبع و استفاده هوشمندانه از کنايات بنا شده که هيچ‌کدام از اينها معناي دقيقي ندارند. فرانسوي‌ها بر خلاف اکثر کشورها به ندرت در شرايط جدي در کسب و کار از طنز و شوخي استفاده مي‌کنند.
18- بين زندگي شخصي و زندگي کاري و همچنين زمان‌هاي مربوط به خانواده و كار تفکيک خاصي وجود دارد.
19- ناهارهاي کاري مي‌تواند خيلي طولاني و نه لزوما براي بحث‌هاي شغلي باشد. اينگونه ملاقات‌ها بيشتر زمان‌هايي براي ايجاد روابط هستند تا مشخص کردن نکات ريز قراردادها.
20- وقت شناسي در شهرهاي مختلف فرانسه متفاوت بوده و در پاريس بهتر از ساير شهرها است.
فرانسوي‌ها خيلي دوست دارند با دست‌هايشان صحبت کنند. بعضي از رايج‌ترين واژگان آنها عبارتند از:
• حلقه کردن يک يا چند انگشت بر روي شقيقه به معني اين است که «طرف ديوانه است» و معمولا با يک ابراز تمسخر هم همراه است.
• بوسيدن نوک انگشتان به معني «بامزه» است، خواه در سر ميز غذا باشد خواه در مورد شخصي در حال گذشتن از خيابان.
• پايين کشيدن گونه راست با دست راست در ناحيه زير چشم به معني اين است که:« باورم نمي‌شود»
• پاک کردن پيشاني يا فقط ناحيه رستنگاه مو به معني اين است که: «تا اينجا سيرم»
• ماليدن نوک انگشتان به هم طوري که انگشت شست بالا باشد انگار که پارچه اي‌لمس مي‌کنيد، به معني«گران » است.
• قراردادن انگشتان صاف بر روي لب‌ها با چشمان باز به معني« فهميدن اشتباه » است. در اين حالت به کار نبردن کلام ضروري است.
از آنجايي که فرانسويان به طور مرتب بدون کلام با هم صحبت مي‌کنند، حرکات زيادي از اين قبيل دارند. اين بخش شگفت‌آوري از ميراث مديترانه‌اي آنها است و نمايش بزرگي است که در خيابان‌ها و کافه‌ها مشاهده مي‌شود. به همين دليل است که در جيب گذاشتن دست‌ها بي‌ادبي محسوب مي‌شود مخصوصا اگر در هنگام گفت‌وگو باشد. و شايد به همين دليل باشد که دست دادن نزد فرانسويان اين قدر اهميت دارد.
کوشان غلامي
منبع دنياي اقتصاد
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
نویسنده: 
